Wancine wis parak esuk, ing wetan katon cahyane Sang Hyang Diwangkara
abang sumirat ungup-ungup ing pucuking arga. Anoman puteg pikire awit
durung ketemu kang den upadi. Nuli mulat ana wewangunan gedhong kang
asrine ngleluwihi, miwah petamanan kang endahe kepati-pati. Anoman
mlumpat ing wit nagasari, nalika nyawang mengisor, ing kono katon
wanodya ayu kang sarirane kuru aking, ngalosot ing lemah. Gelungane
lukar nora dirawati, gimbal campur kisma.. Lamat-lamat kapiyarsa
pisambating karuna kang banget ngeres-eresi ati.
Lah punika ingkang winastan Taman Argasoka. Ing kono dununge Sang
Putri Mantili, ya Rekyan Sinta disingidake dening Prabu Dasamuka. Wus
meh sawarsa Sang Dewi ditrungku aneng Taman Argasoka, tinengganan dening
wanodya pulunane Dasamuka, putrane Gunawan Wibisana, kang sesilih Niken
Trijatha. Rekyan Sinta sadina-dina tansah karuna ngangen-angen marang
rawuhe Sri Ramawijaya, dene Trijatha tansah ngupaya nglelipur penggalihe
Sang Dewi.
“ Nini Trijatha, kaya ngene rasane nalangsane uripku, sewu papa sewu
lara dadi sawiji. Aluwung tumekaning pati kalamun ora ketemu kalawan
garwaku Pangeran Ramawijaya. Dhuh Nini, nalika ingsun dedunung aneng
wana Dhandhaka kalawan Pangeran Ramawijaya, rasaning atiku kaya aneng
swarga. Nanging ing samengko sanadyan dedunung aneng Taman Argasoka kang
kaluwih-luwih endahe, rasane kaya ing pasiksan. Tujune ana sira Nini,
kang tansah bisa nglelipur atiku kang rontang-ranting.”
Saben-saben Dewi Sinta sesambat kawelas asih, Trijatha tansah
nglelipur ngasih-asih, mbelani arawat waspa. Anoman isih singidan aneng
pange nagasari kemulan rembuyunge gegodhongan. Atine melu keranta-ranta
mulat cintrakane Putri Mantili lan Sri Ramawijaya kang wus sawetara
pepisahan. Dumadakan ana kang prapta, Prabu Dasamuka manjing ing Taman
Argasoka mbebujuk marang Rekyan Sinta, nyuwun lunturing sih.
“ Dhuh mirah pepujaning ati Rekyan Sinta, apa gunane sadina-dina sira
tansah sungkawa ngangen-angen marang si Rama, manungsa alasan tanpa
guna, ing samubarang sarwa kuciwa. Delengen kawibawaningsun, raja sugih
wibawa, kaloka ing donya, manungsa sajagad ora ana sing madha. Ayo Yayi,
rewangana mukti wibawa, kabeh raja brana bandha donya Ngalengka
darbenana, Yayi. Upama njaluka tumuruning widadari sakethi minangka
abdinira, sayekti pun kakang bakal nyembadani. “
Mireng wuwuse Prabu Rahwana , Rekyan Sinta sumaur sugal, “ Heh
Rahwana, ratuning buta gelah-gelahing bawana. Tanpa guna sira milut
marang Sinta, aluwung tumekaning pati tinimbang nuruti kekarepanmu kang
nistha. Sira nora prawira, nora wani adu arep kalawan Pangeran Rama,
mung wani laku cidra andhustha marang ingsun. Endi tandhane sira ngaku
prawira lan sekti mandraguna ? Kang ana amung wujud buta awatak jirih
ingah-ingih wedi getih. Heh Dasamuka, aja ngimpi bisa nyaketi Rekyan
Sinta. Menawa adreng sedyamu, sira daksupatani. Kalamun maju sejangkah
sikilmu pokah bumine bengkah! Menawa kena koksenggol, busanaku bakal dak
obong, kalamun kena kok gepok kulitku bakal dak beset, Rahwana !!!”
Njola Prabu Dasamuka mireng wuwuse Dewi Sinta kang nglarakake ati.
Rekatak, narik candrasa arep ditamakake marang Sinta. Sang Dewi nora
wedi marang pangancame Rahwana, pedhes anggone muwus.
“ Dasamuka mara tibakna senjatamu, dudu prajurit yen sira nora tegel
merjaya Sinta. Sira nora pantes sinebut narendra, yen mentala ndedawa
sungkawa lan papa cintraka. Jer ingsun nora sudi nuruti sedyamu kang
banget nistha, mara age tamakna senjatamu marang dhadhaku heh
Dasamuka!!!”
Lingsem Prabu Dasamuka mireng ngendikane Rekyan Sinta, nuli mundur
karo ninggal weling marang Trijatha supaya tansah ngrerimuk penggalihe
Dewi Sinta amrih gelem kagarwa.
Wanara Seta kang umpetan aneng rembuyunge pang nagasari wus nora
tidha-tidha yen wanodya ayu kuru aking iku Rekyan Sinta kang den goleki.
Mudhun saka pang mau Sang Anoman nuli ura-ura nyaritakake lelakone Sri
Ramawijaya kang nandhang prihatin, wiwit pisah karo kang garwa ya Dewi
Sinta, nganti saiki ketemu lan sabaya pati karo Prabu Sugriwa ratuning
wanara.
Rampung Anoman anggone kekidungan nyaritakake lelakone Sri Ramawijaya
kang pisah lan ngupadi garwa kinasihe ndadekake erame Sang Dewi uga
Trijatha lan para cethi. Lagi iki ngerti ana wanara wulune putih
memplak, nyandhang kaya manungsa, kathik pinter ngidung suarane
ngumandhang angenganyut kalbu.
Dewi Sinta mireng tembange mau, temah mijil waspanira keranta-ranta
ing galih emut marang Sang Ramawijaya. Anoman mudhun saka pang nagasari,
laku dhodhok sila marikelu. Dewi Sinta andangu aris:
“ Mengko ta wanara seta, sira iku sapa? Solahira kaya manungsa, kathik bisa ngidung nyaritakake lalakone Pangeran Ramawijaya? “
“ Dhuh Sang Kusuma, kula pun Anoman dutanipun Sri Ramawijaya. Dening
Sri Rama miwah Sang Kapindra Sugriwa kula kautus niti priksa kayuwanan
Paduka wonten Ngalengka ngriki. Ing samangke garwa paduka Sang
Ramawijaya miwah rayi paduka Sang Laksmana nyanggrah wonten ardi
Maliyawan, rinatu dening bala wanara. Sedaya sampun samapta wonten
Maliyawan, badhe nglurug dhateng Ngalengka, Gusti.”
Dewi Sinta sajak cubriya, “ Mengko ta wanara seta, sira ngaku aran
Anoman dutane Pangeran Ramawijaya. Kuwi tenan apa mung kongkonane
Rahwana kang arep apus krama ? Awit nalika ingsun dicidra Rahwana, wektu
semana angliwati samodra kang jembar kaya tanpa wates, tangeh ana titah
kang bisa nyusul kejaba Peksiraja Garudha utawa angin. Pandugaku sira
mesthi kongkonane Rahwana supaya apus krama marang ingsun. “
“ Dhuh Gusti kula Putri Mantili, kula pun Anoman putranipun Sang
Hyang Bayu dewaning maruta, saestu dutaning Sri Ramawijaya. Menawi
paduka kirang pitaya, dening Sri Rama kula mundhi agemanipun sesupe,
minangka tandha bukti. Kula aturi nampi, Gusti. “
Rekyan Sinta nampani ali-ali kang diaturake Anoman. Kejot penggalihe,
runtuh waspane, ora pangling iki kalpika agemane ingkang raka. Diagem
ing jenthik manis katon logro, ngalih ing jejenthik isih tetep logro,
awit saka banget kuru sarirane Sang Dewi.
“ Heh Anoman, nyata sira duta kang sejati. Sakabehing aturira
minangka panglipuring manahingsun. Kalpika wus ingsun tampa, iki aturna
marang gustimu Pangeran Rama, cundhamanik kancing rikma agemaningsun,
minangka tandha yen sira wus ketemu kalawan ingsun. Lan iki aturna
nawalaningsun marang Pangeran Rama. “
Anoman nampani cundhamanik sarta nawala saka Dewi Sinta, nuli nyuwun
pamit sarwi ngaras padane Sang Dewi. Sadurunge mundur saka ngarsane Sang
Dewi, Anoman ninggal piweling.
“ Dhuh Gusti Putri Manthili, mugi lejara ing galih, sampun tansah
sungkawa. Boten dangu malih raka Paduka Sri Ramawijaya badhe rawuh ing
Ngalengka ngirit bala wanara. Nagari Ngalengka badhe dados samodra
getih, Rahwana kedah nyaur kadurjananipun, amargi sampun wantun damel
kasangsaran tumprap Sri Rama lan ugi paduka. “
( Sumber: Panjebar Semangat No. 31 lan 32 Agustus 2009, diowahi sacukupe) => mgmpjawapemalang.wordpress.com
Next
« Prev Post
« Prev Post
Previous
Next Post »
Next Post »
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Out Of Topic Show Konversi KodeHide Konversi Kode Show EmoticonHide Emoticon